Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

ΕΝΑΣ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟΣ ΕΑΥΤΟΣ

Και όταν έσβησα τα φώτα κοίταξα για λίγο πίσω μου ... ένας θόρυβος με έκανε να γυρίσω πίσω και να σταθώ βουβή μέσα στο σκοτάδι ... κάτι σαν κλάμα έσπαγε τη σιωπή της ρουτίνας μου ... εκεί στο πλάι της μπαλκονόπορτας , στη χαραμάδα που έμπαινε λίγο φως απ'τις γύρω καταθλιπτικές πολυκατοικίες , ήταν κουλουριασμένο ένα πλάσμα που έμοιαζε σε μένα , στον εαυτό μου ... τώρα που το σκέφτομαι δεν έμοιαζε καν στον εαυτό μου , αλλά σαν ένα κομμάτι του , μικρό , μίζερο , ασχημάτιστο , που έκλαιγε σαν ένα κακομαθημένο βρωμόπαιδο ... έτσι νόμιζα... γύρισα την πλάτη , κοντοστάθηκα ξανά μέσα στο σκοτάδι ... δάκρυσα... απ'το βάθος άκουσα τον κακομαθημένο μου εαυτό να ψελλίζει ''φοβάμαι'' ... γυρίζω και του απλώνω το χέρι ''σ'αγαπάω''  ψιθύρισα '' είμαι εδώ εγώ για σένα , δεν θέλω να πάθεις κακό '' ... ''το ξέρω αλλά το ξεχνάς...'' απάντησε και χάθηκε ... είχε ξημερώσει ...

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

ΑΒΥΣΣΟΣ...

Και τι είναι τελικά η άβυσσος ; μια σκοτεινή γωνιά στη ψυχή μας , που δεν ρισκάρουμε να πλησιάσουμε ούτε με το φως ενός σπίρτου ... γιατί δεν είναι το σκοτάδι που μας φοβίζει αλλά οι δαίμονες που θα πληγωθούν απ'το καθαρτήριο φως της αλήθειας και θα ομολογήσουν μέσα στον πόνο και στη γύμνια τους , οτι λάτρεψαν έστω για μια φορά την πιο ανατριχιαστική μορφή της ύπαρξής τους ...

Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Είμαστε οι επιλογές μας ... πολύ σωστά έλεγε ο Σαρτρ... είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε και να καθορίσουμε τη μοίρα μας , το παρόν και το μέλλον μας ... και αυτή είναι η τυραννία μας ... είμαστε ο manager του εαυτού μας και η όποια λάθος κίνηση , γυρίζει σαν μαστίγιο πάνω μας, όμως έχουμε πάλι την επιλογή ή να προχωρήσουμε κάνοντας ένα βήμα μπροστά και ας τσούζει ακόμα το χτύπημα απ'το μαστίγιο ή κάνοντας βήματα πολλά πίσω , γιατί το παρελθόν μας φαίνεται πιο ασφαλές και ό,τι χτυπήματα από μαστίγια έχουμε βιώσει , μας φοβίζουν λιγότερο λόγω της εμπειρίας και της βίωσης ... εξάλλου τα γνωστά μονοπάτια είναι και τα πιο εύκολα, ειδικά αν στη ζωή σου θες απλά να επιβιώνεις και να συμβιβάζεσαι , χωρίς να θες την αλλαγή , όχι γιατί δεν την αντέχεις αλλά γιατί ο φόβος έχει γίνει το αφεντικό της ψυχής σου ... οπότε εσύ επιλέγεις μια ζωή είτε με bottom up είτε με top down !!! 

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑΣ

Είναι στιγμές που χάνομαι στης σκέψης τη ματαιότητα και αναζητώ ένα φάρο για οδηγό, σύμμαχο στης πίκρας τη σιωπή ... είπες κάποτε πως η βροχή τα εξιλεώνει όλα , όμως μάτια μου εδώ και μέρες καταιγίδα στη ψυχή μου και ο πόνος τρώει τα σωθικά μου αχόρταγα ... πες μου τελικά το φως απ'το ηλιοβασίλεμα πότε θα αναστήσει τον ήλιο απ'την άβυσσο της ψυχής μου ; Πότε η αγκαλιά σου θα γκρεμίσει τα τείχη του κόσμου ; Πότε ο ψίθυρος της ψυχής σου θα ακουστεί μέσα στην απεραντοσύνη της ύπαρξης μου που χρόνια ψάχνω να τρόπο να ταξιδέψω σε κάθε της πτυχή ... ίσως που ξέρεις ... ίσως μπορέσεις εσύ να ταξιδέψεις μέσα της και να γνωρίσεις τον πλανητάρχη του μυαλού μου καλύτερα και από μένα ... και ίσως αυτό να θέλω τελικά !