Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Η ΨΥΧΗ

η ψυχή βουλιάζει σε ένα υπόγειο σκοτεινό , υγρό ... χάνεται στο αχανές περιβάλλον του μίσους και της μιζέριας..... ξάφνου ένα χέρι απλώνεται μέσα στο σκοτάδι ... είναι ζεστό , πολύ ζεστό ... γεμάτο υποσχέσεις ... η ψυχή το νιώθει , το αφουγκράζεται , το πλησιάζει , νιώθει ασφάλεια ,το εμπιστεύεται ... το χέρι αγκαλιάζει με τα δάκτυλά του τη ψυχή , την οδηγεί προς τα έξω , προς το φως ... εκείνη τρέμει , αρχίζει ασυναίσθητα να αντιστέκεται , να νιώθει το φόβο για το άγνωστο ... όμως οι ακτίνες του ήλιου αρχίζουν να τη ζεσταίνουν ,την κάνουν να νιώσει μια ανέλπιστη ευφορία και έτσι με τη βοήθεια του χεριού βγαίνει στο φως αφήνοντας πίσω το σκοτεινό και υγρό υπόγειο ....

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

ΠΑΓΙΔΑ ΟΝΕΙΡΟΥ

Ένα δωμάτιο αδειανό το μυαλό μου , έξω φυσάει , φυσάει αδιάκοπα, ορμητικά , υποβλητικά... τίποτα πλέον δεν ακούγεται ... η φύση λουφάζει , γίνεται μάρτυρας μιας μυστικής συμφωνίας μεταξύ του ουρανού και της γης μέσα στο απέραντο σκοτάδι... προσπαθώ να ακούσω την ανάσα μου , αργόσυρτη, ήρεμη, σε έναν μόνιμο ρυθμό γαλήνης ... προσπαθώ να ακούσω την καρδιά μου , χτυπάει , ακολουθεί τον ρυθμό του τυμπάνου της ψυχής μου ... τα μάτια μου κλείνουν ... στην παλέτα του μυαλού μου κυριαρχεί πότε το ροζ , πότε το γαλάζιο , πότε το απόλυτο σκοτάδι του μαύρου... να σαι όμως ! Πίσω από ένα σύννεφο ... μου χαμογελάς ... ξαφνικά αρχίζεις και πέφτεις , πέφτεις , τρέχω να σου δώσω το χέρι μου να κρατηθείς , το αρνήσε πεισματικά .... πέφτεις ... δάκρυα γεμίζουν τα μάτια μου ... πέφτεις ... πλαντάζω ... ανοίγω τα μάτια ... ο ήλιος χα'ι'δεύει απαλά τα μαλλιά μου... ένα δάκρυ κυλά στο μάγουλό μου... ένας εφιάλτης ήταν ψέλλισα....

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

ΧΑΝΟΜΑΙ

Χάνομαι... κάθε φορά που συναντώ τα μάτια σου χάνομαι .. δραπετεύω σε μυστικές αβύσσους της ψυχής και του σώματός μου... χάνομαι και μόνο εσύ καταφέρνεις να με επαναφέρεις στην πραγματικότητα με ένα σου άγγιγμα , ένα χαμόγελο... χάνομαι... άσε με να παρασυρθώ απτην πλάνη του σώματός σου και όταν θελήσεις να με αποκτήσεις θα χαθώ για πάντα μέσα στην αγκαλιά σου....

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

ΜΑΚΑΡΙ

Μακάρι να ξερες πώς νιώθω κάθε φορά που το βλέμμα σου συναντάει το δικό μου κάθε φορά που η αύρα του σώματός σου αγκαλιάζει τη δική μου ... Θα θελα να σου μιλήσω να σου πω πώς αισθάνομαι , αλλά κάτι με σπρώχνει , με τραβάει προς τα πίσω απότομα , απροσδόκιτα.... χάνομαι κάθε βραδυ στις σκέψεις μου .....σε ζητώ σιωπηλά , περιμένοντας ένα σημάδι ανταπόκρισης , ώστε να μου δώσεις μια ευκαιρία , μια ευκαιρία να χάσω εκούσια τον εαυτό μου.....να αφεθώ στην πλάνη του μυαλού σου....