ΣΕ ΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΑΤΟΜΟ

Σε ξερω λιγο ...μονο τεσσερα χρονια κι ομως νιωθω οτι σε ξερω απο παντα ! Μεσα σαυτα τα τεσσερα χρονια ζησαμε πολλα , γελασαμε , κλαψαμε , τσακωθηκαμε , ΖΗΣΑΜΕ! Πολλες φορες ισως σε κουρασα με τις υπερβολες και τα καψονια , ομως ξερω οτι ποτε δεν σε πληγωσα οπως αντιστοιχα δεν το εκανες ουτε εσυ ! Ειχες παντα εναν υπεροχο τροπο να με κανεις να ξεχνω προβληματα και εννοιες , μια σου λεξη ή μια σου αγκαλια με εκανε να αδρανοποιουμαι , να μην μπορω να πω ''οχι'' σε τιποτα ! Κοντα σου εμαθα να νιωθω πιο δυνατη , αδιαφορουσα για τα ενοχλητικα βλεμματα των γυρω και το μονο που με ενοιαζε ηταν να περναμε καλα εμεις ! Ισως καποιες φορες να ξεπερασα καποια νοητα ορια, ισως καποιες φορες σε εφερα στο σημειο να θες να φυγεις μακρια μου . ΣΥΓΝΩΜΗ. Ο,τι εκανα , το εκανα ειτε απο φοβο μην σε χασω ειτε απο προσπαθεια διαφυλαξης της προσωπικης μου ηρεμιας . Ξερεις καμια φορα σκεφτομαι πως θα ηταν η ζωη μου χωρις να υπαρχεις εσυ στο πλαι μου, χωρις να μου χαριζεις ενα χαμογελο ή ακομα και ενα κραξιμο οταν σου σπαω τα νευρα . ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ. Ποτε δεν ειχα τετοιο δεσιμο με καποιο ατομο και σε αντιθεση με σενα δεν ειχα ποτε αλλοτε κολλητη με ολη την εννοια της λεξης! Παντα αν και ημουν αγαπητη ειχα μονο καλους φιλους , τιποτα περισσοτερο. Με σενα εμαθα πολλα , εμαθα την αξια του να μοιραζομαι . Και δεν μιλαω για αντικειμενα , μιλαω κυριως για σκεψεις και συναισθηματα .Μου αλλαξες και συνηθειες, οπως το να μην συχαινομαι κτλ....Νταξει σιγουρα δεν ηταν παντα τα πραγματα τοσο ροδινα . Υπηρχαν στιγμες που ελεγα ''τι κανω?'' , ''αξιζει?'', ''νιωθει το ιδιο?'' , ''μηπως επενδυω σε κατι που θα κρατησει λιγο ?'' ... Σημερα ισως μπορω να απαντησω με σιγουρια στα παραπανω ερωτηματα. Ξερω τι κανω , ειμαι διπλα σου ο,τι και να γινει και σου προσφερω οσο μπορω περιμενοντας ως μοναδικο ανταλλαγμα απο σενα την ανταποκριση των συναισθηματων . ΦΥΣΙΚΑ και αξιζει ! Ακομα και να τελειωναν ολα εδω ο,τι ζησαμε μου χαρισε εμπειρια , γιαυτο και μονο το ταξιδι αυτο μαζι σου αξιζε και αξιζει . Το αν νιωθεις το ιδιο , θελω να πιστευω πως η απαντηση ειναι ''ναι'' ! Θεωρω οτι δεν πρεπει να βαζουμε τα συναισθηματα μας σε χρονικα πλαισια... και εξαλλου τεσσερα χρονια δεν ειναι και ασΗμαντο χρονικο διαστημα μακαρι μετα απο χρονια να μετραμε δυψηφιο αριθμο !!! Δεν θα σε κουρασω αλλο ! Να ξερεις οτι παντα θα ειμαι εκει , σε μια γωνια , σε μια σχισμη της ψυχης σου , οποτε θελησεις την παρουσια μου αναζητησε με εκει και εγω θα ερθω ακομα και οταν ολα θα μοιαζουν σαν να εχουν τελειωσει !!! ΣΑΓΑΠΩ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΜΟΥ !!